lopen door een weiland en verdriet hebben....

"Mijn kudde !" Giacomo stopte met galloperen en keek Star vrgend aan.

''Wow...'' Zei ze vol bewondering maar daarna zag ze direct veulentjes dus zal hij wel met álle Merrie's hebben moeten dekken...

Giacomo draafde langs, maar merkte dat er iets mistte. "Waar is iedereen?" De kudde leek drie x zo klein als eerst..

Star keek naar de lucht... Verdronken in haar eigen gedachten

Straks is hij niet op mij...
Straks heeft hij iemand...
Straks...Straks sta ik weer alleen

Die vragen dwarrelden door haar gedachten.

"Gepakt." Zei een van de merrie's bedroeft. Giacomo hinnikte boos, en begon opeens zonder pardon tegen een boom aan te bokken.

Star werd uit haar gedachten betrokken. ''Wat wat is er?'' Vroeg ze geschrokken.

"Mijn kudde is beroofd! Van haar eigen leden!"Giacomo was nog steeds kwaad, maar de boom lag al verslinterd op de grond.

Star gaf hem een geruststellend likje. ''rustig...'' Probeerde ze.

Giacomo zuchtte, en begon nadenkend in de grond te graven.

(Vijf meter dieper )

"Waarnaartoe?" Vroeg hij aan de merrie.

Star ging liggen.

"Confederaten." Zei de merrie bedroefd. "Het mensenleger.." Giacomo zuchtte verdrietgi,e n ging bedroefd naast Star liggen.

Star gaf hem nog een likje. ''Sorry...Wat erg van je kudde...'' Zei ze zacht.

"Allemaal weg.." Giacomo zuchte zachtjes, en plofte neer.

Star staarde weer naar de lucht, Haar ogen glinsterden.

Giacomo hinnikte bedroefd, en lag schokkend op de grasbodem..

Star zat in haar gedachten verdronken...