Kunala gallopeerde zo snel ze kon, vrijheid was het enige woord dat haar achtervolgde.
Steeds opnieuw keek ze vlug achter zich of er niemand achter haar aanzat daarna stopte Kunala opgelucht. Keek eens ze stapte op een van de heuvels en zag het uitzicht.. Prachtig Kunala steigerde ze wist nu waarom ze weer was weggerend van alles voor dit!
"en nu maar hopen dat ze me niet zien" zei Kunala op haar hoede
terwijl ze zich ergens neerlegde en in slaap viel